ΠΩΣ ΓΡΑΦΤΗΚΑΝ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙΑ ΜΕ ΤΑ ΝΑΥΤΙΚΑ
Γεννήθηκα στην Νέα Ιωνία , τον
προσφυγικό συνοικισμό του Βόλου.
Μεγάλωσα με ιστορίες για την Σμύρνη και την Μικρασία ,
αναμνήσεις των ανθρώπων γύρω μου που απλώνονταν
μαζί με την μυρωδιά του καφέ τα
χειμωνιάτικα απομεσήμερα και του νυχτολούλουδου τα δειλινά του καλοκαιριού , μπλέχτηκαν με τις
αναμνήσεις των παιδικών μου χρόνων κι
έγιναν και δικές μου αναμνήσεις .
Έτσι όπως έγινε δική μου η
Σμύρνη, η πόλη της γιαγιάς και της μητέρας μου.
Η Σμύρνη ήταν εκείνη που με
έκανε να γράψω το πρώτο μου βιβλίο «και για παιδιά». Αφορμή στάθηκε ένας διαγωνισμός Παιδικού Εφηβικού
Μυθιστορήματος τον οποίο είχε προκηρύξει η ΄Ενωση Σμυρναίων Αθηνών το 1990.Θέμα του η Μικρασία, οι πρόσφυγες, η
ζωή τους πριν και μετά την καταστροφή.
Αποφάσισα
να πάρω μέρος στον διαγωνισμό
παρόλο που ήταν η πρώτη φορά που θα έγραφα για έφηβους και παιδιά αναγνώστες.Έτσι
έγραψα «Τα κοριτσάκια με τα ναυτικά». Οι συγγραφείς λέμε πως κάθε βιβλίο είναι
ένα κομμάτι απ’ τον εαυτό μας , τα «
Κοριτσάκια με τα ναυτικά» είναι για μένα κάτι περισσότερο, η μαγική συγκυρία χάρη στην οποία ανακάλυψα πως μπορώ
να «μιλήσω» την γλώσσα των εφήβων και των παιδιών, αυτή
που καταλαβαίνουν και οι μικροί και οι μεγάλοι
Από τότε μέχρι σήμερα ακόμη κι όταν θέλω να πω πράγματα στους μεγάλους αντί
να τα λέω απευθείας σ΄ αυτούς , τα λέω μέσα απ΄ τα παιδιά τους. Γιατί δεν υπάρχει τίποτε που να θέλεις
να πεις και η γλώσσα των παιδιών να σου στέκεται εμπόδιο . Αυτό που είναι που
κάνει την Παιδική Λογοτεχνία αληθινά
γοητευτική, το ότι έχει τη δυνατότητα και τη δύναμη να εμπεριέχει την
λογοτεχνία για μεγάλους.
Ελένη Δικαίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου