Ο ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΥ ΠΕΛΑΡΓΟΥ ΤΗΣ ΛΟΤΗΣ ΠΕΤΡΟΒΙΤΣ-ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΥ
Ποιος είναι ο ρόλος του μαύρου πελαργού στην ιστορίας μας; Ποιος είναι ο χορός του και τι σημαίνει αντιπελάργηση;
Η μυστηριώδης εξαφάνιση του παππού του 13χρονου Φάνη Αστρινού γίνεται η αφορμή για να ξετυλιχτεί το κουβάρι της ιστορίας στο νέο μυθιστόρημα για εφήβους της Λότης Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου. Ο αγαπημένος παππούς του Φάνη με την περιπετειώδη ζωή εξαφανίζεται απρόσμενα την ώρα που ο Φάνης αποκοιμήθηκε για λίγο μπροστά στην τηλεόραση ενώ έβλεπαν μαζί ένα ντοκιμαντέρ. Αρχίζει μια αγωνιώδης αναζήτηση από την οικογένεια και ο Φάνης αισθάνεται τύψεις που δεν φρόντισε τον παππού του, όπως είχε υποσχεθεί στους γονείς του. Η ανακάλυψη εκ μέρους του ενός τετραδίου-ημερολογίου του αγαπημένου του παππού, θα ρίξει νέο φως στα γεγονότα καθώς παρελαύνουν σημαντικές στιγμές της πρόσφατης παγκόσμιας και ελληνικής ιστορίας.
Ο παππούς αισθάνεται μοναξιά καθώς η σύζυγος του είναι άρρωστη και την φροντίζει η κόρη τους στη Θεσσαλονίκη και νιώθει πως γίνεται βάρος στους δικούς του. Καταλήγει πως υπάρχουν δύο λύσεις στο πρόβλημά του αλλά ελπίζει για το καλύτερο.
Η συγγραφέας επανέρχεται για μία ακόμη φορά σε ένα εξαιρετικά επίκαιρο θέμα, τη θέση των ηλικιωμένων στη σύγχρονη κοινωνία, όπως και στα προηγούμενα πρόσφατα βιβλία της, Το φιλί της λύκαινας και Η πολύχρωμη γιαγιά μου. Αν και η τρίτη ηλικία σήμερα είναι πιο δραστήρια παρά ποτέ, φτάνει κάποτε η στιγμή που οι ηλικιωμένοι νιώθουν απομονωμένοι, θλιμμένοι και περιθωριοποιημένοι. Η Πέτροβιτς κάπου γράφει πως ο άνθρωπος που δεν γνωρίζει την ιστορία του μοιάζει με δέντρο χωρίς ρίζες. Έτσι είναι και με την οικογένεια. Αν βάλουμε στο περιθώριο τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας, είναι σαν να αγνοούμε την προσωπική μας ιστορία και να βαδίζουμε στο άγνωστο χωρίς πυξίδα. Και όλα αυτά μέσα από την λιτή και γλαφυρή γλώσσα της συγγραφέως και μία υπόθεση απόλυτα εναρμονισμένη με τις σύγχρονες εξελίξεις.
Στο ερώτημα αν μπορεί να συνυπάρξει η ιστορία με τη ζωή και το παρελθόν με το παρόν που διατρέχει το βιβλίο, η απάντηση είναι φυσικά και ναι γιατί αυτά είναι τα βασικά συστατικά του ανθρώπου και των επιτευγμάτων του.
Εξαιρετική η δουλειά της Κατερίνας Χαδουλού στο εξώφυλλο.
Ποιος είναι ο ρόλος του μαύρου πελαργού στην ιστορίας μας; Ποιος είναι ο χορός του και τι σημαίνει αντιπελάργηση;
Η μυστηριώδης εξαφάνιση του παππού του 13χρονου Φάνη Αστρινού γίνεται η αφορμή για να ξετυλιχτεί το κουβάρι της ιστορίας στο νέο μυθιστόρημα για εφήβους της Λότης Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου. Ο αγαπημένος παππούς του Φάνη με την περιπετειώδη ζωή εξαφανίζεται απρόσμενα την ώρα που ο Φάνης αποκοιμήθηκε για λίγο μπροστά στην τηλεόραση ενώ έβλεπαν μαζί ένα ντοκιμαντέρ. Αρχίζει μια αγωνιώδης αναζήτηση από την οικογένεια και ο Φάνης αισθάνεται τύψεις που δεν φρόντισε τον παππού του, όπως είχε υποσχεθεί στους γονείς του. Η ανακάλυψη εκ μέρους του ενός τετραδίου-ημερολογίου του αγαπημένου του παππού, θα ρίξει νέο φως στα γεγονότα καθώς παρελαύνουν σημαντικές στιγμές της πρόσφατης παγκόσμιας και ελληνικής ιστορίας.
Ο παππούς αισθάνεται μοναξιά καθώς η σύζυγος του είναι άρρωστη και την φροντίζει η κόρη τους στη Θεσσαλονίκη και νιώθει πως γίνεται βάρος στους δικούς του. Καταλήγει πως υπάρχουν δύο λύσεις στο πρόβλημά του αλλά ελπίζει για το καλύτερο.
Η συγγραφέας επανέρχεται για μία ακόμη φορά σε ένα εξαιρετικά επίκαιρο θέμα, τη θέση των ηλικιωμένων στη σύγχρονη κοινωνία, όπως και στα προηγούμενα πρόσφατα βιβλία της, Το φιλί της λύκαινας και Η πολύχρωμη γιαγιά μου. Αν και η τρίτη ηλικία σήμερα είναι πιο δραστήρια παρά ποτέ, φτάνει κάποτε η στιγμή που οι ηλικιωμένοι νιώθουν απομονωμένοι, θλιμμένοι και περιθωριοποιημένοι. Η Πέτροβιτς κάπου γράφει πως ο άνθρωπος που δεν γνωρίζει την ιστορία του μοιάζει με δέντρο χωρίς ρίζες. Έτσι είναι και με την οικογένεια. Αν βάλουμε στο περιθώριο τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας, είναι σαν να αγνοούμε την προσωπική μας ιστορία και να βαδίζουμε στο άγνωστο χωρίς πυξίδα. Και όλα αυτά μέσα από την λιτή και γλαφυρή γλώσσα της συγγραφέως και μία υπόθεση απόλυτα εναρμονισμένη με τις σύγχρονες εξελίξεις.
Στο ερώτημα αν μπορεί να συνυπάρξει η ιστορία με τη ζωή και το παρελθόν με το παρόν που διατρέχει το βιβλίο, η απάντηση είναι φυσικά και ναι γιατί αυτά είναι τα βασικά συστατικά του ανθρώπου και των επιτευγμάτων του.
Εξαιρετική η δουλειά της Κατερίνας Χαδουλού στο εξώφυλλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου