Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου

Η συγγραφέας Τούλα Τίγκα μιλά για τα δικά της ξεχωριστά βιβλία 

 

"Αν ένα από τα κριτήρια διαχρονικής αξίας ενός βιβλίου είναι και η παραμονή στη μνήμη του αναγνώστη ,παρά τη χρονική απόσταση που τον χωρίζει από την επαφή του με το έργο, εγώ θα μείνω σε δύο.Τα ψάθινα καπελα της Λυμπερακη και την Eroica του Πολίτη: ακόμα ζουν μέσα μου οι 

ήρωες,η ιστορία τους,η πλοκή,η χρήση της γλώσσας και η ατμόσφαιρα μιας ολόκληρης εποχής. Έφηβη κι εγώ τότε,σε μια δύσκολη εποχή,ανακάλυπτα στο μεν πρώτο μια ποιοτική συντροφιά στις τρεις ηρωίδες,στην περιγραφή της πορείας τους προς την ενηλικίωση και στις περιγραφές της φύσης και των σχέσεων μεταξύ των μελών μιας αστικής οικογένειας.

                                                           

Στο δεύτερο,τον ηρωισμό της εφηβικής ηλικίας,την ομορφιά

αλλά και τα δεινά του πρώτου ερωτικού ξυπνήματος,την κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα και την ελλειπτική γραφή ενός τεχνίτη του λόγου. Ο λυρισμός, εμφανής και στα δύο χωρίς υπερβολές,μια πλοκή καθόλου επίπεδη και η αφηγηματική δεινότητα σε συνδυασμό με το σεβασμό στη γλώσσα,αποτέλεσαν την πρώτη ουσιαστική επαφή μου με το καλο λογοτεχνικό βιβλίο στην εφηβεία μου και όχι μόνο".

Με τη σειρά μας προτείνουμε το βιβλίο της κ. Τούλας Τίγκα "Τα χρόνια τρέχοντας" που απευθύνεται σε εφήβους και νέους διατρέχοντας μία ολόκληρη δεκαετία μέσα από μία νεανική παρέα. 

Τέλος της δεκαετίας του '80. Η παρέα του Λυκείου στο Βόλο. Η προστατευτική σιγουριά της οικογένειας. Ο ενθουσιασμός, τα όνειρα και τα σχέδια για το μέλλον. Μετά η επιτυχία και το Πανεπιστήμιο. Η πρώτη μεγάλη κατάκτηση και η φοιτητική συντροφιά στη Θεσσαλονίκη. Τα χτεσινά παιδιά που ωριμάζουν μέσα από δύσκολες μέρες, δύσκολες νύχτες και δύσκολους έρωτες. Και μετά; Μετά τι; Τι απέγιναν τα παιδιά που ήθελαν από τη μικρή γειτονιά τους να ορμήσουν σαν το δυνατό άνεμο και να κατακτήσουν καινούριους έρωτες, καινούριες χαρές και καινούριους τόπους; Τι απέγιναν ο ενθουσιασμός και τα όνειρά τους και ποιες προδοσίες ή συμβιβασμοί τα σημάδεψαν; Ένα μυθιστόρημα που κυλάει σαν τα χρόνια που φεύγουν τρέχοντας, γραμμένο με χιούμορ και τρυφερότητα για όσους βιάζονται να μεγαλώσουν και για όσους μετάνιωσαν που μεγάλωσαν. . .