Ζωή σαν παραμύθι
Μια φορά κι έναν καιρό...
Όλα κυλούσαν ήρεμα στο συνέδριο της ΙΒΒΥ την τελευταία ημέρα, 1 Σεπτεμβρίου, ώσπου γύρω στη μία το μεσημέρι κάποιος ανέβηκε στην σκηνή τραγουδώντας...Ήταν ο Αμερικανός συγγραφέας Gregory Maguire.
Στην αρχή ανέβηκε στην σκηνή και άρχισε να τραγουδάει για να τραβήξει την προσοχή του κοινού.
Μετά είπε πως αισθάνεται σαν στο σπίτι του και έβγαλε τα παπούτσια του και το σακάκι του επί σκηνής.
Αστειευτηκε με τους μεταφράστες και τους είπε ότι αυτός θα τους δώσει το σύνθημα πότε θα ξεκινήσει η μετάφραση.
Αναφέρθηκε στο Κόκκινη κλωστή δεμένη και κάλεσε άτομο από το κοινό να ξετυλίξει την κλωστή από το αδράχτι. Στη συνέχεια μάς αποκάλυψε ότι έχει ελληνική καταγωγή. Η μητέρα του ήταν παιδί Ελλήνων μεταναστών.
Όταν ήταν 13 ετών πέθανε η μητέρα της και ανέλαβε την ανατροφή των αδελφών της και βοηθούσε τον πατέρα της στο εστιατόριο. Διάβαζε πολύ αλλά τελείωσε μόνο το Δημοτικό. Η καλύτερη φίλη της ήταν το εξυπνότερο παιδί της τάξης και πήγε στο πανεπιστήμιο.
Αργότερα ο πατέρας του παντρεύτηκε την καλύτερη φίλη της μητέρας του. Ανέθρεψε τα παιδιά της φίλης της και απέκτησε μαζί του αλλά τρία παιδιά.
Ο ίδιος είπε ότι χρωστάει πολλά στη μητριά του. Το παραμύθι τον βοήθησε να τα βγάλει πέρα στη ζωή του. Είναι η λογοτεχνία των φτωχών και εκεί κερδίζει πάντα το δίκιο. Τα βιβλία του είναι εμπνευσμένο από τα κλασικά παραμύθια του Άντερσεν και των Γκριμ αλλά και βιβλία όπως η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων και Ο μάγος του Οζ.
Έχει τρία υιοθετημένα παιδιά από την Καμπότζη και τη Γουατεμάλα.
Στο τέλος είπε πως τα βιβλία μας οδηγούν στο φως και άνοιξε ένα βιβλίο που έβγαζε φως από μέσα του.
Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου